Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 879/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jarocinie z 2016-02-04

Sygn. akt: I C 879/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jarocinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Magdalena Tyrakowska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Anna Wlazik

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r. w Jarocinie na rozprawie

sprawy z powództwa Ł. W.

przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. w W. na rzecz powoda Ł. W. kwotę 8 807,28 zł (osiem tysięcy osiemset siedem złotych 28/100) wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty:

- 8 376,78 zł od dnia 27 czerwca 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty

- 430,50 zł od dnia 21 sierpnia 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 353,36 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt trzy złote 36/100) tytułem zwrotu kosztów procesu

4.  nakazuje zwrócić powodowi z sum Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jarocinie kwotę 817,11 zł (osiemset siedemnaście złotych 11/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki

SSR Magdalena Tyrakowska

Sygn. akt I C 879/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 sierpnia 2014r. powód Ł. W. wniósł o zasądzenie od pozwanego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. w W. kwoty 5400,65zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 4970,15zł od dnia 27.06.2013r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 430,50zł od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. W uzasadnieniu powód podniósł, że dnia 27.05.2013r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd powoda F. (...). Ubezpieczyciel na podstawie oględzin pojazdu i opinii rzeczoznawcy sporządził zaniżony kosztorys naprawy i oszacował powstałą szkodę na kwotę 11029,85zł i wydał decyzję przyznającą powodowi w/w kwotę. Powód, na podstawie sporządzonego na jego zlecenie kosztorysu naprawy wskazał, że koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu odpowiednich dla tego pojazdu części i kosztów robocizny wynosi 14118,00zł, a po ponownej analizie sprawy na kwotę 20848,91zł. Z uwagi na powyższe powód ustalił wstępnie koszt naprawy pojazdu na kwotę 16000,00zł. Powyższą wartość należy pomniejszyć o bezspornie przyznaną kwotę odszkodowania. Powód kwestionuje ustaloną przez pozwanego wartość pojazdu w stanie przed powstaniem szkody, według powoda wynosi ona 24000,00zł. Ponadto powód wskazał, że dochodzi kwoty 430,50zł tytułem zwrotu wydatków uzyskania pomocy prawnej w postępowaniu likwidacyjnym (k.2-4).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany zarzucił, iż przyznana i wypłacona w postępowaniu likwidacyjnym kwota odszkodowania w pełni rekompensuje poniesioną przez powoda szkodę (k.26-28).

Pismem procesowym z dnia 12 sierpnia 2015r., które zostało złożone do akt sprawy na rozprawie dnia 1 grudnia 2015r., powód rozszerzył żądanie pozwu o kwotę 9560,04zł (k.112-115).

Pozwany wniósł o oddalenie żądania w całości (k.119).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 maja 2013r. miała miejsce kolizja drogowa, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki F. (...) nr rej. (...) stanowiący własność powoda. Sprawca kolizji był objęty ochroną ubezpieczeniową na mocy zawartej umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń S.A. w W..

(okoliczności niesporne)

Powód zgłosił szkodę ubezpieczycielowi w dniu 27 maja 2013r.

(dowód: zgłoszenie szkody w aktach szkody)

W dniu 3 czerwca 2013r. na zlecenie ubezpieczyciela została wykonana wycena kosztów naprawy pojazdu. Koszty naprawy zostały określone na kwotę 11029,85zł. (dowód: decyzja ubezpieczyciela z dnia 14.06.2013r. w aktach szkody i k.23,

kalkulacja naprawy w aktach szkody, kopia kalkulacji k.1722)

Powód zlecił rzeczoznawcy pojazdów samochodowych sporządzenie kalkulacji naprawy pojazdu. Z tego tytułu zapłacił kwotę 430,50zł brutto.

(dowód: kopia kalkulacji k.11-26, kopia faktury VAT Nr (...) k.8)

W przypadku naprawy przedmiotowego pojazdu, do wymiany można zastosować części zamienne o porównywalnej jakości do części zamiennych sygnowanych marką producenta pojazdu. Koszt naprawy pojazdu z zastosowaniem części oryginalnych wynosi 25560,04zł brutto, a z zastosowaniem zamienników 19406,63zł brutto.

(dowód: opinia biegłego K. P. k.49-65, opinia uzupełniająca k.92)

Ustalając przedmiotowy stan faktyczny Sąd oparł się w zakresie ustalenia kosztów niezbędnych do naprawy pojazdu na opinii biegłego K. P.. Sporządzona przez biegłego opinia jest przydatna dla rozpoznania sprawy, gdyż w sposób jasny i zrozumiały odpowiada na postawione pytania, przy czym żadna ze stron nie wniosła umotywowanych zarzutów wobec jej treści.

Sąd pominął dowód z przesłuchania powoda w charakterze strony na podstawie art. 302 § 1 k.p.c., wobec cofnięcia wniosku o jego przesłuchanie (k.115).

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 822 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

W przedmiotowej sprawie pozwany nie kwestionował, iż są spełnione co do zasady wszelkie przesłanki odpowiedzialności sprawcy za uszkodzenie pojazdu powoda na skutek zdarzenia z dnia 27 maja 2013r. oraz w konsekwencji – wobec zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych – także zakładu ubezpieczeń. Sporna natomiast była wysokość poniesionej szkody.

Stosownie do treści art. 363§2 k.c. jeżeli, jak w przedmiotowym sporze, naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania winna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili. Z powyższego wynika, że miernikiem wysokości odszkodowania są ceny. W warunkach gospodarki rynkowej podstawę obliczenia odszkodowania winny stanowić ceny rynkowe. Odszkodowanie zatem obejmuje koszty zakupu niezbędnych nowych części i innych materiałów wynikające z cen producenta części (por. wyrok SN z dnia 20 lutego 1981r. I CR 17/81, OSNCP 1981/10/199). W sytuacji uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego, osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu „wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia do stanu poprzedniego, do których zaliczyć należy również koszt nowych części i innych materiałów, jeżeli ich użycie było niezbędne do naprawy uszkodzonej rzeczy (por. wyrok SN z dnia 20 listopada 1970r. II CR 425/72).

W rozpatrywanym przypadku uszkodzony pojazd jest pojazdem 6 letnim, powód nie wykazał, aby był dotychczas serwisowany i naprawiany wyłącznie przy użyciu części oryginalnych (tzn. pochodzących bezpośrednio od producenta pojazdu) i kontynuacja takiego postępowania może wpłynąć na jego wartość handlową, nie wykazał również, by dokonał naprawy z wykorzystaniem części oryginalnych.

W świetle przedstawionych okoliczności Sąd oparł się przy ustalaniu wysokości szkody na opinii biegłego K. P., która nie została skutecznie zakwestionowana przez żadną ze stron. Sąd uznał, że wysokość poniesionej szkody na skutek uszkodzenia pojazdu powoda wyniosła 19406,63zł brutto, przy uwzględnieniu stwierdzonego zakresu uszkodzeń oraz według cen części zamiennych produkowanych zgodnie ze specyfikacjami i standardami ustalonymi przez producenta. Takimi częściami są występujące w obrocie części wyprodukowane przez tego samego producenta części, który dostarcza producentowi pojazdu części do montażu pojazdów lub części zamienne. Są to części produkowane zgodnie ze specyfikacjami i standardami produkcyjnymi, ustalonymi przez producenta pojazdu, a więc części dokładnie tej samej jakości co części pochodzące bezpośrednio od producenta pojazdu, a różniące się tylko oznakowaniem. Stąd ich użycie należy co do zasady uznać za równoważne użyciu części oryginalnych (por. postanowienie SN z dnia 20 czerwca 2012r. III CZP 85/11).

Reasumując łącznie szkoda odpowiadająca kosztom naprawy pojazdu wyniosła kwotę 19406,63zł brutto. Pozwany zapłacił powodowi przed wszczęciem procesu kwotę 11029,85zł brutto. Zatem do dopłaty pozostaje kwota 8376,78zł brutto.

Odnośnie pozostałej spornej kwestii należy mieć na uwadze, że powód poniósł koszty tj. 430,50zł sporządzenia przed procesem kalkulacji poniesionej szkody. Odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może – stosownie do okoliczności sprawy – obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego (uchwała SN z dnia 18 maja 2004r. III CZP 24/04, publ. OSNC 2005/7-8/117). Uzależnione jest to między innymi od tego, czy poniesienie tego kosztu było obiektywnie uzasadnione i konieczne. W ocenie Sądu pozwany znacznie zaniżył wysokość przyznanego powodowi odszkodowania, zatem zasadne było zwrócenie się do rzeczoznawcy celem ustalenia rzeczywistych kosztów naprawy, co dało podstawę do wystąpienia z przedmiotowym powództwem. Sąd przyznał odsetki od kwoty 430,50zł od dnia 21.08.2014r. tj. od dnia wytoczenia powództwa, zgodnie z żądaniem pozwu w tym zakresie.

Stosownie do treści art. 817§ 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni licząc od otrzymania zawiadomienia od wypadku. Jak wynika z akt szkodowych, zgłoszenie szkody nastąpiło w dniu 27 maja 2013r. wobec powyższego przyznano odsetki ustawowe za opóźnienie na podstawie art. 481§1 k.c. od dnia 27.05.2013r. tj. od dnia wytoczenia powództwa, zgodnie z żądaniem pozwu w tym zakresie.

Reasumując, orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku, a w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Zarówno strona powodowa jak i pozwana poniosły koszty procesu, na które złożyły się po każdej ze stron koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1200,00zł i 17,00zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz po stronie powoda: opłata od pozwu 750,00zł, zaliczka na poczet opinii biegłego 1182,89zł (w zakresie, w którym zaliczka nie została zwrócona powodowi). W sumie koszty poniesione przez strony wyniosły kwotę 4366,89zł. Pozwany przegrał sprawę w 58,86% (wysokość roszczenia dochodzonego 14961,04zł, wysokość roszczenia zasądzonego 8807,28zł), zatem jego udział w kosztach procesu winien wynosić kwotę 2570,35,00zł (4366,89zł x 58,86%). Pozwany zapłacił 1217,00zł. W tej sytuacji przy zastosowaniu reguły stosunkowego rozdziału kosztów określonej w art. 100 k.p.c., zasądzeniu od pozwanego na rzecz powoda winna podlegać kwota 1353,36zł, stanowiąca różnicę pomiędzy kosztami rzeczywiście poniesionymi przez pozwanego, a kosztami, które przy uwzględnieniu stosunku, w jakim uległ w sprawie, winny go obciążać (por. post. SN z 31 stycznia 1991r., II CZ 255/90, publ. OSP 1991/11/279).

O zwrocie na rzecz powoda kwoty 817,11zł tytułem niewykorzystanej zaliczki orzeczono na podstawie art. 84 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2010r. Nr 90, poz.594 ze zm.).

/-/ M.Tyrakowska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Skibińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jarocinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Tyrakowska
Data wytworzenia informacji: