Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jarocinie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Jarocinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Mariusz Drygas
Protokolant:	st. sekr. sądowy Monika Wojciechowska-Stasik

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2015 r. w Jarocinie

sprawy z powództwa Gminy J.

przeciwko J. W.

o eksmisję

1.  nakazuje pozwanej J. W., aby opuściła, opróżniła i wydała powódce Gminie J. lokal mieszkalny położony w W. przy ul. (...)

2.  orzeka o uprawieniu pozwanej do otrzymania lokalu socjalnego i nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu określonego w punkcie 1 do czasu złożenia pozwanej przez Gminę J. oferty zawarcia umowy lokalu socjalnego

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 200,000 zł (dwieście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 240,00 zł (dwieście czterdzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR M. Drygas

Sygn. akt I C 953/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 3 września 2015r. powódka Gmina J. wniosła o nakazanie pozwanej J. W., aby opuściła, opróżniła i wydała powódce lokal mieszkalny położony w W. przy ul. (...). W uzasadnieniu powódka podniosła, iż pozwana zawarła z Gminą J., w imieniu której działa (...)Towarzystwo Budownictwa Społecznego sp. z o.o. w J. umowę najmu lokalu socjalnego. Pozwana zobowiązała się płacić czynsz i inne opłaty z tytułu najmu lokalu. Pozwana nie regulowała należności i popadła w zwłokę za więcej niż 3 pełne okresy płatności. W związku z powstałymi należnościami powódka wypowiedziała pozwanej umowę najmu ze skutkiem na dzień 31 stycznia 2015r. Powódka wniosła ponadto o orzeczenie wobec pozwanej braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego.

Pozwana nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana J. W. była najemczynią lokalu mieszkalnego położonego w W. przy ul. (...) na podstawie umowy najmu lokalu socjalnego z dnia 27 lipca 2009r. W związku z powyższym wymieniona była obowiązana ponosić na rzecz wynajmującej należności z tytułu czynszu i opłat niezależnych od właściciela. Pismem z dnia 21 października 2014r., nadanym dnia 22 października 2014r., powódka w imieniu której działało (...)Towarzystwo Budownictwa Społecznego sp. z o.o. poinformowała pozwaną, iż zaległość z tytułu czynszu i innych opłat za zajmowany lokal osiągnęła na dzień 30 września 2014r. kwotę 1 150,75 zł. W piśmie wyznaczono pozwanej dodatkowy miesięczny termin do zapłaty zaległych należności oraz poinformowano, iż w przypadku niewywiązania się z obowiązku powód wypowie stosunek najmu, co może skutkować koniecznością wystąpienia do sądu z pozwem o eksmisję. Pismem z dnia 16 grudnia 2014r., doręczonym pozwanej dnia 22 grudnia 2014r., powódka wypowiedziała umowę najmu zajmowanego lokalu mieszkalnego, wskazując jako przyczynę pozostawanie w zwłoce z zapłatą czynszu oraz innych opłat. Powódka wezwała jednocześnie pozwaną do opróżnienia i wydania lokalu.

Dowód: wypowiedzenie wraz z dowodem doręczenia – k. 21

Pozwana J. W. przebywa od 6 lipca 2000r. na emeryturze. Wysokość obecnie wypłacanego świadczenia wynosi 680,34 zł netto. Wymieniona jest objęta pomocą usługową PCK od 24 kwietnia 2015r., ponieważ ze względu na zły stan zdrowia nie radzi sobie z samodzielnym prowadzeniem gospodarstwa domowego. Uzyskuje również świadczenia z pomocy społecznej – w 2015r. otrzymała zasiłek celowy specjalny na żywność w wysokości 300 zł.

Dowód: pismo MGOPS – k. 32, pismo ZUS – k. 40

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 659 § 1 k.c. świadczeniem, które obciąża najemcę jest zapłata wynajmującemu umówionego czynszu. Oprócz obowiązku zapłaty czynszu, pozwaną obciążał również obowiązek uiszczania tzw. opłat niezależnych od właściciela wymienionych w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn. Dz.U. z 2014r. poz. 150 – dalej u.o.p.l.). Pozwana dopuściła do powstania zaległości w opłatach. Art. 11 ust. 2 pkt 2 u.o.p.l. upoważnia wynajmującego do wypowiedzenia stosunku prawnego nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego jeżeli lokator jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności. Przy tym w myśl art. 11 ust. 1 u.o.p.l., wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia.

Poczynione ustalenia faktyczne prowadzą do wniosku, iż powódka zachowała wszelkie rygory określone w art. 11 ust. 1 i 2 u.o.p.l., zatem dokonane wypowiedzenie umowy uznać należy za skuteczne. Bieg terminu wypowiedzenia rozpoczął się 31 grudnia 2014r. i zakończył w dniu 31 stycznia 2015r. W związku z powyższym, poczynając od 1 lutego 2015r. pozwana zajmowała lokal bez tytułu prawnego. Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 222 § 1 k.c. orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

Pozwana będąc najemcą lokalu socjalnego w okresie trwania tej umowy posiadała status lokatora, zatem po ustaniu stosunku prawnego dotyczą jej ogólne zasady wyznaczające obligatoryjną treść orzeczeń nakazujących opróżnienie lokali. Stąd w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu socjalnego sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy (por. uchwała SN z dnia 5 kwietnia 2013r. III CZP 11/13, publ. OSNC 2013/11/121). Wobec powyższego należało rozważyć uprawnienie pozwanej do otrzymania lokalu socjalnego.

Stosownie do treści art. 14 ust. 4 pkt 4 u.o.p.l., sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokal socjalnego wobec emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej. W świetle powyższej okoliczności, przyznanie pozwanej prawa do lokalu socjalnego było obligatoryjne.

Gdyby nie przyjmować istnienia w/w przesłanki, to zgodnie z art. 14 ust 3 u.o.p.l., sąd orzeka o tym uprawnieniu, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez osoby eksmitowane z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. Pozwana niewątpliwie należy do takiej kategorii osób. Wysokość uzyskiwanego przez nią dochodu jest poniżej minimum egzystencji. Ponadto pozwana z uwagi na nieporadność korzysta z pomocy PCK. Powyższe okoliczności przemawiałyby za przyznaniem pozwanej prawa do lokalu socjalnego na wyżej wymienionej podstawie w sytuacji, gdyby nie zachodziła przesłanka obligatoryjna.

W przedmiocie wstrzymania wykonania opróżnienia lokalu orzeczono na podstawie art. 14 ust. 6 u.o.p.l.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Na zasądzoną kwotę złożyła się opłata od pozwu oraz wynagrodzenie pełnomocnika powódki, ustalone przy zastosowaniu stawek przewidzianych w § 9 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 490 ze zm.).

M.Drygas